Friday, October 14, 2011

Blues and Beth Hart

I know I have not write much on the blog since I came to Lille. All is well and an update will come soon, but I just can't resist to share this voice in the meantime...

Lille'e geldiğimden beri bloga çok yazmadığımın farkındayım, yakında bir şeyler yazmayı umuyorum, ama bu arada bu sesi paylaşmadan duramadım.




an a live performance/ canlı konser kaydı:

Friday, October 7, 2011

Heroes of the 21th century/ 21. Yüzyılın Kahramanları

Steve Jobs'ın ölümüyle yine kendimi jenerasyonunu eleştiren kıl kişi pozisyonunda buluyorum (ki facebooktan dolaylı olarak kıl diye anıldım, o derece), ama Steve Jobs'a yakılan ağıtlar beni gerçekten deli ediyor, o yüzden dayanamıyorum ve yine içimdekini kusmak için bu blogu kullanıyorum.

Evet Mac çok iyi bir bilgisayar, evet Iphone eğlenceli bir şey, Ipad şık gözüküyor, hepsine tamam da bunlar sadece oldukça pahalı elektronik oyuncaklar. Şimdi olay ne bunları yaratan adam ölmüş, allah rahmet eylesin tamam. Ama bu ağıtlar nedir, neredeyse yas ilan edeceğiz adamın arkasından. "Büyük deha Steve Jobs'un ölümüyle artık dünya daha kötü bir yer" (!!). Öyle mi gerçekten, diyelim ki mac'ler dünyanın güzelleştiriyor, sanıyor musunuz ki adam ölünce mac'ler ortadan kalkacak, yeni Iphone çıkmayacak. Yoo, o çok uluslu şirkette Steve Jobs gibi 50 tane deha daha var, onlar üretecek, biz tüketeceğiz (ki açıkçası son dönem Iphone'lar Steve Jobs'ın elinden mi çıkıyordu emin de değilim.)

Sorun bu da değil aslında, sorun şu ki, şimdi insanlar çıkmış "Steve Jobs benim kahramanımdı" diyorlar, bir Ceo'yu kahraman olarak belirleyebiliyorlar. Bugün ki kahramanlarımız ceolar, şarkıcılar, oyuncular, modacılar; kendini "marka"ya çevirmiş insanlar. Bir kahraman illa politikacı/asker olmak zorunda değil elbette, ama insanlık için bir şey yapmış, bir şey kurtarmış, ya da en azından kurtarmaya çalışmış, olmalı.

Çok değil biraz geriye gidip 20. yüzyılın kahramanlarına bakarsak; Ghandi, Nelson Mandela,Dalai Lama, Che Guevera, Fidel Castro, Salvador Allende ...(aklıma ilk gelenler), ya da sanatın içinden Neil Amstrong, Joan Baez, John Lennon, Alice Walker, Edward Said ve daha nicesinin bir derdi vardı. Şimdi 21. yüzyıl kahramanı olarak karşıma Steve Jobs, Will Gates, Mark Zukerberg, Oprah gibi kişiler çıkarılınca kimse beni kıllıkla suçlamasın ben buna sinirleniyorum. Ve bugün bin çeşit sosyal medya marifetiyle dünyanın bilincini şekillendiren ve insanlara yol gösteren kişilerin artık Oprah ve Obama gibi şaklabanlar olması beni hem sinirlendiriyor, hem de korkutuyor. Evet kapitalizmin yarattığı güzel paketler içindeki bu insanlar çok çekiciler, fakat bunları kahraman olarak alan bir jenerasyonun gideceği yere gitmeyi ben reddediyorum. (Diyorum ve kıllığıma şimdilik ara veriyorum, alınan alınsın darılan darılsın!)

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails